قسمت اول تاریخچه جورچین‌ها (Jigsaw puzzle)
مترجمین: راضیه اخباری و فاطمه اخباری
تاریخچه پازل‌ها (جورچین‌ها)
پازل‌ها نقش مهمی در قرن بیستم برای جوامع بازی می‌کردند. این معماها هم به عنوان یک سرگرمی مورد استفاده قرار می‌گرفتند و هم یک وسیله آموزشی برای چالش ذهن و مغز به شمار می‌رفتند. جورچین‌ها از اولین و معروف‌ترین انواع پازل هستند. امروزه نیز بسیاری از افراد به پازل‌های حرفه‌ای، با قطعات چندهزارتایی و تصویرگری زیبا و جذاب علاقه‌ند هستند. در این مقاله سعی داریم تا تاریخچه پازل‌های جورچین معروف به Jigsaw puzzle را مرور کنیم.
جورچین‌ها
Jigsaw puzzle که به جورچین معروف است به سرگرمی فکری گفته می‌شود که از قطعاتی تشکیل شده است که اهنگامی که به صورت مرتب و طبق قاعده در کنار هم قرار گیرند تشکیل یک تصویر معنادار می‌دهند. معمولاً جورچین‌ها از یک نقاشی یا تصویر الهام می‌گیرند تا انگیزه‌ی فرد را برای تکمیل آن برانگیزاند. اولین پازل در دهه ۱۷۶۰ توسط یک نقشه‌کش و حکاک لندنی به نام John Spilsbury با استفاده از اره مویی ( jigsaw ) بر روی تکه‌های چوب درست شد. منشأ پازل‌های jigsaw به دهه ۱۷۶۰ بر می‌گردد که طراحان نقشه اروپایی نقشه‌ها را روی چوب می‌چسباندند و آن‌ها را به قطعات کوچک برش می‌دادند. جان اسپیلزبری، حکاک و نقشه بردار، با اختراع اولین پازل jigsaw در سال ۱۷۶۷ شهرت یافت. قطعات اولیه و ساده، با برش‌هایی که در مرز آن‌ها داده می‌شد، و چسباندن بخش‌های مختلف یک نقشه بر روی قطعات که مرزهای کشورها را از هم جدا می‌کرد، می‌توانست به عنوان یک وسیله یادگیری برای آموزش جغرافیا استفاده شود. این نقشه‌های جدا شده [۱] برای آموزش فرزندان پادشاه جورج سوم و ملکه شارلوت توسط دولت سلطنتی لیدی شارلوت فینچ استفاده می‌شد. وی این نظریه را مطرح نمود که با استفاده از بازی پازل دانش‌آموزان بهتر می‌توانند درس جغرافی را یاد بگیرند. نقشه جداشده از آن زمان تاکنون یک اسباب بازی آموزشی موفق بوده است. کودکان آمریکایی هنوز هم با بازی با نقشه‌های پازل ایالات متحده یا جهان، جغرافیا را یاد می‌گیرند. مخترعان قرن ۱۸ میلادی پازل‌های متحرک از دیدن تحولات ۲۵۰ سال گذشته شگفت زده شدند. پازل‌های کودکان از درس به سرگرمی منتقل شده‌اند، موضوعات مختلفی مانند حیوانات، چهره‌های معروف کارتونی و داستان‌های مدرن سوپر قهرمانان را نشان می‌دهند. اما بزرگترین جای تعجب برای سازندگان پازل اولیه این خواهد بود که بزرگسالان در طول قرن گذشته درگیر Jigsaw puzzle هستند.
طرح پازل از نقشه پادشاهی اروپا توسط John Spilsbury
پازل برای افراد بالغ و بزرگسال در حدود سال ۱۹۰۰ پدید آمد و تا سال ۱۹۰۸ شور و شوقی غیر قابل وصف برای مردم ایالات متحده آمریکا به شمار می‌رفت که در حال پیشرفت بود. نویسندگان معاصر، پیشرفتی از پازل را به تصویر می‌کشند که در آن افراد به این سرگرمی معتاد شده بودند. پازل‌های آن روزها کاملاً یک چالش به حساب می‌آمد. قطعات زیادی دقیق بر روی خطوط رنگ برش می‌خوردند. هر قطعه از یک رنگ درست می‌شد و قطعات فاقد علامت برای تشخیص از طریق رنگ بودند. به عنوان مثال، منطقه قهوه‌ای (سقف) در کنار رنگ آبی (آسمان) قرار می‌گرفت. یک عطسه یا حرکتی که موجب بی‌احتیاطی می‌شد، می‌توانست یک کار بعدازظهر را خنثی کند زیرا قطعات به هم وصل نمی‌شدند. و بر خلاف پازل‌های کودکان، پازل‌های بزرگسالان هیچ تصویر راهنمایی روی جعبه نداشتند. اگر این پازلی مبهم یا گمراه کننده بود، واقعاً می‌توانست یک رمز و راز باقی بماند تا اینکه آخرین قطعات در جای خود قرار بگیرند.
قطعات چوبی Jigsaw puzzle_ برش با دست
نگرش اقتصادی به Jigsaw puzzle
از آنجا که پازل‌های چوبی باید به یکباره به صورت یک قطعه برش داده می‌شدند، گران بودند. یک پازل ۵۰۰ قطعه به طور معمول در سال ۱۹۰۸ به میزان ۵ دلار هزینه داشت، بسیار فراتر از میانگین دستمزد یک کارگر متوسط که فقط ۵۰ دلار در ماه درآمد داشت. جامعه مرفه اما سرگرمی جدید را پذیرفت. اوج فروش صبح روز شنبه اتفاق می‌افتاد، زمانی که مشتریان فعالیت‌های خود را برای مهمانی‌های آخر هفته در نیوپورت و سایر ایالات برنامه‌ریزی می‌کردند.
چند سال بعد دو نوآوری مهم رخ داد. اول، برادران پارکر، تولید کننده معروف بازی، قطعات شکل را در پازل‌هایی با نام تجاری نام تجاری Pastime معرفی کردند. قطعات شکل باعث می‌شودند معماها کمی کوچک شوند. اما جذابیت قطعات به شکل سگ، پرنده و سایر اشیا جذاب و آشنا، چالش برانگیز بودن پازل‌ها را تاحدودی جبران می‌کرد. دوم، Pastimes و برندهای دیگر به سبکی به هم پیوسته منتقل شدند که خطر ریختن یا از گم‌شدن قطعات را کاهش می‌داد. پازل‌های سرگرمی چنان موفقیت آمیز بود که برادران پارکر ساخت بازی‌ها را متوقف کردند و کل کارخانه خود را به تولید پازل در سال ۱۹۰۹ اختصاص دادند. به دنبال این شوق مردم، پازل‌ها به عنوان یک سرگرمی همیشگی بزرگسالان برای دو دهه آینده ادامه یافت.
قطعات مقوایی Jigsaw puzzle
با شروع رکود بزرگ در سال ۱۹۲۹، پازل برای بزرگسالان از محبوبیت دوباره ای برخوردار شد و در اوایل سال ۱۹۳۳ با فروش ۱۰ میلیون نسخه در هفته به اوج خود رسید. به نظر می‌رسید پازل‌ها بر روی عصب تأثیر می‌گذارند، زیرا مردم آن را راهی برای فرار از مشکلات می‌دیدند که به آن‌ها فرصتی برای موفقیت در راهی معمول را ارائه می‌داد. تکمیل یک پازل توسط شخص این حس را تحقق می‌بخشید. زمانی که نرخ بیکاری بالای ۲۵ درصد بود، دشوار بود. با کمبود درآمد، هزینه بسیاری بابت سرگرمی پرداخت شود. سرگرمی‌های خانگی مانند پازل‌ها جایگزین سرگرمی‌های بیرونی مانند رستوران‌ها و کلوپ‌های شبانه شدند. پازل نیز مقرون به صرفه تر شد. بسیاری از معماران بیکار، نجاران و دیگر صنعتگران ماهر شروع به بریدن Jigsaw puzzle در کارگاه‌های خانگی و فروش یا اجاره آن‌ها در محل کردند. در طول هجوم پازل‌های دهه ۱۹۳۰، داروخانه‌ها و کتابخانه‌های سیار، اجاره‌های پازل را به پیشنهادات خود اضافه کردند. آن‌ها بسته به اندازه و جنس پازل‌ها، سه تا ده سنت در روز اجاره در نظر می‌گرفتند.
ادامه دارد…
منابع:
https://www.puzzlewarehouse.com/history-of-puzzles/
https://en.wikipedia.org/wiki/Jigsaw_puzzle#History
نظر شما :