بررسی بازی‌های رومیزی فیزیکی ودیجیتالی در حوزه آموزش

عنوان مقاله: بررسی بازی‌های رومیزی فیزیکی و دیجیتالی در حوزه آموزش

نویسنده: راشد محمدیان

نشریه: رشد فناوری آموزشی

اطلاعات نشریه: منتشر شده در اسفند ۱۳۹۸، دوره ۳۵، شماره ۶

مقدمه: تاکنون مطالب زیادی را درباره تاثیر بازی‌های رومیزی در نظام آموزشی بررسی کرده‌ایم. بسیاری از کشورها توانسته‌اند با استفاده از بازی‌های رومیزی در فرایند یاددهی مطالب علمی و اجتماعی به افراد، تحولی بزرگ را در نظام آموزشی و طبعاً در جامعه خود ایجاد کنند. باتوجه به نتایج به دست آمده از تاثیر بازی‌های رومیزی در نظام آموزشی، می‌توان این موضوع را قویاً بیان کرد که بازی‌های رومیزی در کنار نشاط، شادابی و سرگرمی‌ای که برای افراد حین یادگیری ایجاد می‌کنند، باعث می‌شود تا آن‌ها شکست‌های کوچک بخورند، پیروزی به دست بیاورند و با درک نقاط ضعف و قوت خود و یادگیری روش‌های استراتژیک، اقتصادی و مدیریتی، رفتارهای اجتماعی و مباحث علمی را نیز به خوبی فرا بگیرند.

‌‌‌‌چکیده: کودکان از همان کودکی از بازی برای رسیدن به اهدافی از جمله یادگیری استفاده می‌کنند. از طریق بازی فرد می‌تواند به پیشرفت، تغییر و درک دست یابد. زمانی که کودکان به کشف، ساخت، تقلید، بحث، برنامه‌ریزی، دستکاری، حل مسئله، نمایش، ایجاد و آزمایش، دست می‌زنند، تمام مهارت‌های اساسی توسعه می‌یابند (واسمن، ۱۹۹۰). این صنعت در قالب رویکردهایی مانند «بازی‌نمایی ۱»، «یادگیری مبتنی بر بازی ۲» و «سرگرم آموز ۳» به کمک علوم انسانی آمده و پیشرفت‌های زیادی را در پی داشته است. این رویکردها با ابزارهایی مانند اسباب‌بازی، کنسول‌های بازی، وسایل دیجیتالی و بازی‌های رومیزی آموزش را در قالبی سرگرم‌کننده و کارآمد عرضه می‌کنند.