معرفی بازی‌های اقتصادی (Economic Games)
مترجم: علی علیزاده
مطالب مرتبط
معرفی بازی‌های کارتی (قسمت اول)
معرفی بازی‌های کارتی (قسمت پایانی)
معرفی بازی‌های کارتی مجموعه‌سازی (Collectible Card Game)
معرفی دسته‌بندی بازی‌های اقتصادی (Economic Board Games)
بازی‌های رومیزی، دسته‌بندی‌های متفاوتی داشته از جمله بازی‌های استراتژی، بازی‌های خانوادگی و… . یکی از جذاب‌ترین این دسته‌ها، بازی‌های اقتصادی است. در مقاله امروز، به معرفی این دسته از بازی‌ها می‌پردازیم.
بازی‌های با دسته‌بندی کسب و کار (Business Games) که همچنین به عنوان بازی‌های اقتصادی (Economic Board Games) یا بازی‌های سرمایه‌داری (Tycoon Games) نیز شناخته می‌شوند، بازی‌هایی هستند که بر مدیریت فرآیندهای اقتصادی تمرکز دارند که به طور طبیعی به صورت یک تجارت هستند. برای مثال، بسیاری از ما بازی مونوپولی را تجربه کرده و احتمالاً در ذهن خود می‌پنداریم که این بازی یک بازی شانسی است اما مونوپولی هم در دسته بازی‌های اقتصادی قرار می‌گیرد. بازی‌های تجاری یا اقتصادی خالص به عنوان بازی‌های ساختمانی و مدیریتی بدون عناصر ساختاری توصیف شده‌اند و بنابراین می‌توان حتی آن‌ها را بازی‌های مدیریتی نیز نامید. در واقع، در این نوع بازی‌ها اغلب بر مدیریت خرد یا جزئی‌نگر تأکید می‌شود. این بازی‌ها اساساً با معادلات عددی سر و کار دارند، اما همچنین در این بازی‌ها تلاش می‌شود با استفاده از گرافیک‌های خلاقانه، توجه بازیکنان را به خود جلب کنند. جذابیت این بازی‌ها در شبیه‌سازی دقیق وقایع دنیای واقعی با استفاده از الگوریتم‌ها و همچنین گره زدن نزدیک عملکرد بازیکنان با پیامدها و نتایج قابل انتظار یا قابل قبول است. وجه مهم بازی‌های اقتصادی، ظهور سیستم‌های مصنوعی، گیم پلی و ساختارها است.
بازی‌های زیادی در این سبک وجود دارد که در ترکیب با دسته‌بندی‌های مختلف و شبیه‌سازی‌های مختلف طراحی شده‌اند. برای مثال، بازی Theme Park را می‌توان یک بازی اقتصادی نامید زیرا هدف از این بازی جلب مشتری و سودآوری است، اما این بازی جنبه ساختمانی نیز دارد که آن را به یک بازی ساخت و مدیریت تبدیل می‌کند. این سبک، شامل موارد بسیاری از بازی‌های «سرمایه داری» مانند بازی‌های Railroad Tycoon و Transport Tycoon نیز می‌شود. بازی Trevor Chan یک نمونه مشهور از بازی‌های کسب و کار است که بازی 1995 Capitalism را گسترش داده و به عنوان «بهترین بازی شبیه‌سازی تجارت» توصیف شده است. در ادامه دنباله‌ای از این بازی با عنوان Capitalism II در سال ۲۰۰۱ منتشر شد. نسخه گسترده‌تری از Capitalism II، به نام Capitalism Lab ، در سال ۲۰۱۲ منتشر شد و به طور مرتب با ویژگی‌ها و پیشرفت‌های جدید به‌روز می‌شود. توسعه فعال فناوری‌های اینترنتی و رشد مخاطبان اینترنت در سال‌های اخیر، انگیزه‌ای نیرومند به توسعه صنعت بازی‌های آنلاین و به ویژه بازی‌های آنلاین اقتصادی و تجاری داده است.
بازی Ticket to Ride
از آنجا که بازی‌های اقتصادی سیستم‌های دنیای واقعی را شبیه‌سازی می‌کنند، اغلب از آن‌ها در مدیریت، بازاریابی، اقتصاد و دورهمی‌های خانوادگی استفاده می‌شود. برخی از مزایای این بازی‌ها، این است که مثلاً به دانشجویان و دانش‌موزان این امکان را می‌دهد تا قبل از مواجهه با مسائل اقتصادی دشوار در زندگی واقعی، خود را در شرایطی مشابه با آن تجربه و آزمایش کنند، فرضیه‌ها را امتحان کنند و در ادامه، مسائلی از این قبیل را بارها و بارها تجربه کرده و توانایی‌های خود را در شرایط مختلف مورد بررسی قرار دهند. این بازی‌ها همچنین در دنیای واقعی به طور گسترده برای آموزش به کارگران در صنایع مالی، برقراری ارتباطات اجتماعی و مدیریت و برای مطالعه مدل‌های اقتصادی استفاده می‌شود. ABSEL (انجمن متخصصان)، با هدف ترویج استفاده از این بازی‌ها، با بیش از ۱۰،۰۰۰ نوع بازی در حال حاضر وجود دارد. از بازی‌های با سبک اقتصادی حتی در آزمایشاتی مانند آزمایشی که Donald Broadbent «دونالد برادبنت» در زمینه یادگیری و شناخت انجام داد، استفاده شده که نشان می‌دهد چگونه مردم معمولاً استعدادی برای تسلط بر سیستم‌ها دارند بدون اینکه لزوماً اصول اساسی را درک کنند. از بازی‌های این سبک همچنین برای مطالعه رفتار مصرف‌کنندگان استفاده می‌شود. بازی‌های زیادی نیز از این سبک از بازی‌ها در ایران شناخته شده و مشهورند و توانسته‌اند طرفدارن زیادی را به خود جذب کنند از جمله بازی پرطرفدار Power Grid، بازی Catan، بازی Agricola و بازی Ticket to Ride که با مشارکت شرکت هوپا در ایران طراحی شده، هستند.
بازی سهامداران
از جمله بازی‌های مشهور دیگر که در ایران نیز وجود دارند، می‌توان بازی‌های سهامداران، کار و بار، هنر مدرن، بازی جالیز، بازی فرا بورس (Stockpile)، محله چینی‌ها، Splendor (گوهر نشان یا کهربا)، جاپور، بازار ۱۳۹۵ و Cashflow (کش‌فلو) را نام برد.
بازی سهامداران که با مشارکت شرکت بارانگار تولید شده، یک بازی جذاب و مشهور از دسته بازی‌های رومیزی اقتصادی می‌باشد. در این بازی خانوادگی اقتصادی، هر بازیکن تلاش می‌کند با خرید و فروش بلوک‌های سهام و تبدیل سهام به کالا و استفاده از اطلاعات محرمانه‌ای که در اختیار دارد، بیشترین درآمد را از نوسانات ارزش سهام شرکت‌ها بدست بیاورد. مکانیزم اصلی بازی که بر اساس جاگذاری توکن‌های اتفاقات است بسیار تمیز طراحی شده و در کنار آن یکی دیگر از جذابیت‌های این بازی امکان مذاکره و داد و ستد با دیگر بازیکنان است که با توجه به اطلاعاتی که هر بازیکن از تغییرات سهام در آینده دارد بعد جالبی به خود گرفته است.
بازی Splendor (گوهر نشان یا کهربا) نیز یکی دیگر از بازی های اقتصادی است. در این بازی بازیکنان در نوبت خود باید گوهرهای قیمتی کسب کنند، با پرداخت گوهرهای خود، تابلوهای نقاشی را خریداری کنند و موزه‌ای برای خود بسازند و امتیاز تابلوها را کسب کنند. با خرید برخی تابلوها، می‌توانند برای موزه خود حامی و اسپانسر بگیر‌ند که امتیاز ویژه به بازیکنان می‌دهند. بازیکنی که بیشترین امتیاز را کسب کند برنده بازی است.
در بازی فکری هنر مدرن بازیکنان، موزه‌دارهایی هستند که تلاش می‌کنند تابلوهای نقاشی را به بهترین قیمت، خرید و فروش کنند. بازی در ۴ دور برگزار می‌شود. در هر دور، بازیکنان، تابلوهایی را به حراج می‌گذارند. در پایانِ هر دور، تابلوها فروخته می‌شوند. هرچه آثار یک هنرمند بیشتر به‌فروش برسند، ارزش و اعتبار هنری او، بیشتر می‌شود برنده، بازیکنی است که در پایان دور چهارم، بیشترین پول را به‌دست آورده باشد.
بازی جالیز
بازی جالیز هم یکی از اقتصادی‌ترین بازی‌های رومیزی در دسته بازی‌های اقتصادی و مدیریت منابع می‌باشد. در این بازی کارتی اقتصادی هر بازیکن جالیزهای خود را در اختیار دارد و در طول بازی تلاش می‌کند تا با کاشت و برداشت بهترین محصولات، درآمد بیشتری را بدست آورد. بازیکنان همچنین با معامله‌ی محصولات با همدیگر می‌توانند تعداد بیشتری از محصول را به فروش برسانند. هرچه تعداد کارت‌ةای یک محصول در هنگام برداشت بیشتر باشد، درآمد بیشتری را نصیب بازیکن می‌کند، اما مشکل اینجاست که تعداد کارت‌های هر محصول محدود است و ممکن است بیشتر از یک بازیکن در هر لحظه به دنبال کاشت آن محصول باشند.هر نوبت بازیکنان در این بازی، به سه مرحله تقسیم می‌شود. در مرحله‌ی اول یا کاشت، بازیکن باید کارت محصولاتی را در جالیزش بکارد. در مرحله‌ی دوم یا بازار، بازیکن دو کارت محصول را برای معامله با دیگر بازیکنان رو می‌کند. در مرحله‌ی سوم یا دریافت محصول، بازیکن کارت‌هایی را به دست خودش اضافه می‌کند. بازیکنان می توانند در هر زمانی در طول بازی محصولاتشان را به فروش برسانند، و البته که هرچه تعداد کارت‌های محصولی بیشتر باشد سود بیشتری را عاید بازیکن می‌کند. در طول بازی بازیکنان با گسترش جالیزها و خرید کود و تراکتور، بازدهی جالیزها را افزایش می‌دهند و تلاش می‌کنند تا در پایان بازی بیشترین درآمد را کسب کنند و برنده‌ی بازی باشند.بازی جالیز در سال ۲۰۱۷ توسط محسن پوررمضانی طراحی شده و توسط بخش تحقیق و توسعه‌ی هوپا به تولید رسیده‌است. این بازی نسخه‌ی تغییریافته‌ای است از بازی بسیار موفق Bohnanza که توسط طراح معروف آلمانی Uwe Rosenberg در سال ۱۹۹۷ عرضه شده‌است.
در مجموع، بازی‌های رومیزی اقتصادی به شدت جذاب و کاربردی بوده و در کنار سرگرمی‌ای که ایجاد می‌کنند، توانایی مدیریت منابع و تلاش برای عبور از مسائل اقتصادی را نیز به بازیکنان آموزش می‌دهند.
برای اطلاع از اخبار مربوط به بازی‌ها و مطلع شدن از مقالات تازه می‌توانید به اینستاگرام ما به آیدی bazikhallagh مراجعه کنید.
منابع
https://en.wikipedia.org/wiki/Business_simulation_game
http://lbmind.com/%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D9%81%DA%A9%D8%B1%DB%8C/595-10-economical-board-games
نظر شما :