قسمت دوم چگونه یک بازی رومیزی طراحی کنیم؟

مترجم: مهسا غضنفری

در اولین مرحله از مراحل طراحی یک بازی فکری رومیزی به موضوع چگونگی شکل‌گیری و تکمیل ایده اولیه پرداختیم. در این قسمت سعی داریم مکانیزم‌‌های اصلی بازی را پیدا کنیم و آن‌ها را مورد ارزیابی قرار دهیم.

مرحله دوم: پیاده‌سازی مکانیزم بازی

۱. مجموعه‌ای از قوانین را تدوین کنید.

ابتدا با هدف بازی شروع کنید و در نظر داشته باشید که به چه نتیجه‌ای قرار است برسید در واقع سعی کنید به صورت عقب گرد (برعکس) کار کنید تا مشخص کنید بازیکنان برای رسیدن به هدف بازی چه کارهایی را باید انجام دهند و جه مسیری طی کنند. در حالت ایده‌آل، قوانینی که شما ایجاد می کنید باید ساده، منطقی و سازگار باشند، به طوری که بازی هر بار به همان شکل انجام‌گیرد در حالی که نتایج بازی متفوات باشند. (بتوان به نتایج متفاوتی دست یافت.)

در بسیاری از بازی‌های رومیزی کلاسیک، بازیکنان تاس می‌اندازند و بسته به عددی که رو می‌آید، مهره خود را حرکت می‌دهند. بازی‌های پیچیده‌تر، مانند " Thunderstone" یا " Settlers of Catan"، بازیکنان را برای ساختن دسته کارت‌های قدرتمند و یا امتیاز گرفتن به منظور پیروزی به چالش می‌کشد. (بازی‌هایی با ماکنیزم شانس اما دو رویکرد متفاوت)

برای یک بازی با موضوع " paperboy"، بازیکنان باید قبل از به صدا درآمدن زنگ مدرسه، مسیر بازی خود را در حالی که با موانعی نظیر آب‌پاش چمن و سگ‌های وحشی روی صفحه بازی روبرو می‌شوند، تکمیل کنند.

با توجه به نمونه‌های بالا، سعی کنید در ابتدا قوانین بنیادی بازی خود را مدنظر قرار دهید. کم‌کم می‌توانید با اضافه کردن اهداف ثانویه، رویدادهای تصادفی یا مجازات‌هایی برای تصمیم‌گیری‌های اشتباه، سیستم قوانین خود را پیچیده‌تر کنید.

۲. تعیین کنید که چه تعداد بازیکن در بازی خواهید داشت.

هر بازی با مشخص شدن تعداد بازیکنان بهتر پیش خواهد رفت. بیشتر بازی‌های رومیزی برای ۲ تا ۴ بازیکن طراحی شده‌اند، اما اگر قوانین ساده باشد و کارت یا مهره‌های کافی برای گردش در آن وجود داشته باشد، می‌توان تا ۶ بازیکن نیز در بازی شرکت داد. به خاطر داشته باشید که هرچه افراد بیشتری بازی کنند، مکانیزم بازی سخت‌تر خواهد شد.

از سوی دیگر یک بازی می‌تواند با تعداد بازیکنان متفاوتی انجام شود. اگر این مکانیزم در بازی شما قرار دارد باید تلاش کنید که تفاوت‌ها و ویژگی‌ها برای هر تعداد را پیدا کنید. (چالشی که ممکن است ایجاد شود آسان یا سخت شدن بازی با حضور تعداد بازیکنان متفاوت برای دورهای یک بازی است.)

یک بازی استراتژی دو طرفه می‌تواند توسط ۲-۳ نفر انجام شود، در حالی که شخصی که مستلزم شناسایی یک مجرم و مظنون است، می‌تواند از مزیت داشتن بازیکنان بیشتری به منظور ایجاد چالش بیشتر در فرآیند بازی بهره‌مند شود.

۳. تصمیم بگیرید که از چه نوع اشیایی در بازی استفاده خواهید کرد.

بسته به تم و مکانیزم خاص، بازی شما ممکن است قطعات متعلق به بازیکن، کارت‌ها، ژتون‌ها و یا تعدادی از اجزای دیگر بخواهد. انتخاب اینکه چه نوع آیتم‌هایی برای انجام اقدامات مختلف در بازی استفاده خواهد شد، درنهایت بر عهده شما می‌باشد. با این حال، بهترین کار این است که با لوازم جانبی‌ای پیش بروید که برای دستیابی به هدف بازی عملی‌تر هستند.

۴. صفحه بازی را طراحی کنید.

اکنون که شما یک ایده از چگونگی اجرای بازی خود دارید، فرم دقیقی از آن را تصور کنید. نقاط شروع و پایان خود را تعیین کنید، فضاها را جاسازی کنید و مکان‌های مهمی که در آن بازی انجام می‌شود، علامت‌گذاری کنید. مطمئن شوید که حتماً هر عنصر را برچسب گذاری کرده‌اید و نحوه تعامل بازیکنان با آنها را شرح داده‌اید. پس از اتمام این کارها، یک طرح کاری برای بازی خود خواهید داشت.

ساده‌ترین بازی‌های رومیزی برای هدایت حرکات بازیکنان هستند. برخی دیگر ممکن است به عنوان بستری برای ایجاد کارت‌ها و خواندن نتایج آن‌ها و یا سرنخ هایی برای حل معماها بکار روند.

نسخه خام از بازی رومیز خود را به محض اینکه یک ایده به ذهنتان می‌رسد روی کاغذ بیاورید. این کار، حل هر نوع پیچیدگی موجود را بدون از دست دادن سر رشته بازی، برای شما ساده‌تر می‌کند.

منبع:

https://www.wikihow.com/Design-a-Board-Game