بازیگر هفت اقلیم باشید!! / معرفی بازی «دژ»

۰۷ شهریور ۱۴۰۰ | ۲۱:۳۸ کد : ۲۵۹۰ معرفی بازی
اصولاً طراحان بازی‌های رومیزی شغل و حرفه اصلی‌شان، این کار نیست و فعالیتی است که در طول زمان به لیست رزومه کاری آن‌ها اضافه می‌شود و گاهی، از تمامی جوانب کاری آن‌ها بزرگتر می‌شود. «برونو فدوتی» هم از همین دست بازی‌سازان است؛ این جامعه و تاریخ‌شناس فرانسوی، در ۳۰ سالگی اولین بازی خود را به نام «Knightmare Chess» ساخت و پس از آن بود که حدود ۴۰ بازی را تا به امروز طراحی و منتشر کرده است؛ البته بسیاری از این بازی‌ها را به صورت مشترک با دیگر سازندگان ساخته و سپس روانه بازار کرده است.
بازیگر هفت اقلیم باشید!! / معرفی بازی «دژ»

تخمین زمان مطالعه: ۶ دقیقه

گردآوری و ویرایش: علی علیزاده

 

مطالب مرتبط:

آشنایی با یکی از تاثیرگذارترین بازی‌های رومیزی تاریخ، «کاتان (Catan)»

بازی «Ticket to Ride»، انقلابی در بین مخاطبان بازی‌های فکری و رومیزی

بازی رومیزی «سرنخ (Cluedo)»، تحولی برای بازی‌های جنایی و رازآلود

قسمت پنجم تاریخچه پازل‌های مکانیکی (Mechanical puzzle)

مکعب جادویی «روبیک»، مکعبی که دنیای پازل‌ها را تغییر داد

 

بازیگر هفت اقلیم باشید!! / معرفی بازی «دژ»
اصولاً طراحان بازی‌های رومیزی شغل و حرفه اصلی‌شان، این کار نیست و فعالیتی است که در طول زمان به لیست رزومه کاری آن‌ها اضافه می‌شود و گاهی، از تمامی جوانب کاری آن‌ها بزرگتر می‌شود. «برونو فدوتی» هم از همین دست بازی‌سازان است؛ این جامعه و تاریخ‌شناس فرانسوی، در ۳۰ سالگی اولین بازی خود را به نام «Knightmare Chess» ساخت و پس از آن بود که حدود ۴۰ بازی را تا به امروز طراحی و منتشر کرده است؛ البته بسیاری از این بازی‌ها را به صورت مشترک با دیگر سازندگان ساخته و سپس روانه بازار کرده است. اما می‌توان گل سرسبد بازی‌های او را، «Citadels» نامید. عنوانی که اولین بار در سال ۲۰۰۰ منتشر شده و جوایز بسیاری را نصیب خود و سازنده‌اش کرده است. حالا پس از ۱۸ سال بازی تحولات زیادی به خود دیده است و بسته‌های الحاقی زیادی برای آن منتشر شده است که گیم‌پلی آن را دست خوش تغییرات زیادی کرده است.

 


«سیتادلز» یک بازی شخصیت پنهان، مدیریت‌کارت و دست است که تِم و اتمسفری نوبتی دارد. هر بازیکن نقش یک معمار را دارد که باید زیباترین شهر را بسازد تا پادشاه را قانع کند تا او را برای ساخت شهر خودش انتخاب کند و او معمار مخصوص دربار بشود. در این بازی هر بازیکن در هر دست، یک شخصیت را از بین شخصیت‌های حاضر در بازی انتخاب می‌کند و کارهای مربوط به او را انجام می‌دهد. در مرحله بعد، به جمع‌آوری منابع می‌پردازد و در آخر دست به ساخت و ساز مناطقی که در اختیار دارد می‌زند. در انتهای بازی کسی که بیشترین امتیازی را کسب کرده باشد و یا به روایتی زیباترین شهر را ساخته باشد، پیروز بازی است. این روند شاید روان و ساده به نظر برسد، اما به شدت درگیرکننده و هیجان‌انگیز است. هر شخصیت می‌تواند یک یا چند بازیکن دیگر را با انتخاب‌های خود درگیر کند و این تعاملات استراتژیک، هسته اصلی بازی را شکل می‌دهند.

 

آقای «برونو فدوتی» طراح بازی «دژ»


هفت اقلیم پارسی:
زمانی که یک بازی گیم‌پلی و هسته اصلی بازی را حفظ می‌کند، دو راه دارد؛ یا بازسازی بازی در قالبی جدید و یا حفظ تمام اِلِمان و فقط تغییر دادن زبان بازی و ترجمه صرف آن. وقتی تیمی تصمیم به پیاده‌سازی مورد اول می‌گیرد، نشان از جسارت و خطر‌پذیری آن گروه دارد. خطری که می‌تواند بازی را تخریب کند و یا آن را بهبود ببخشد. بازی دژ، در خط میانه بازسازی و ترجمه قرار دارد؛ پس با ریسک کنترل‌شده‌تر ولی همان سطح جسارت، به سراغ یکی از بهترین بازی‌های کارتی چندین سال اخیر می‌رود. بازی‌ای که به «دژ» تغییر نام داده شده است. در بازی «دژ» شاهد انتقال این روند و فضا در قالب اتمسفر ایران باستان هستیم. تغییرات اسمی و ظاهری شخصیت‌های اصلی بازی به بهترین نحو شکل گرفته است و هر کدام از آن‌ها کاملاً موجه بازسازی شده‌اند. حتی به جرئت می‌توان گفت بعضی از شخصیت‌ها از نظر گرافیکی از همتای قرون وسطایی خود زیباتر به نقش کشیده شده‌اند. این در حالی است که کارت‌های مناطق هم بسیار با دقت و ظرافت بازنگاری شده‌اند و سبک هنری بازی کاملاً شما را راضی خواهد کرد.

 


هر کدام از نقش‌های این بازی ویژگی منحصربه‌فردی را دارا هستند؛ به عنوان مثال، انتخاب نقش «راهزن» به بازیکن این امکان را می‌دهد تا پول‌های بازیکن دیگری را بدزدد و یا با انتخاب نقش «سردار» می‌تواند به ساختمان‌های شهر بازیکنان دیگر حمله کرده و آن‌ها را نابود سازد. بازیکنان در طی بازی با حدس زدن هویت بازیکنان دیگر بر اساس اطلاعات موجود، تلاش می‌کنند تا اموال و شهر خود را از گزند بازیکنان دیگر مصون داشته و همزمان ساخت و ساز خود را در شهرشان گسترش دهند. برنده بازی بازیکنی است که در نهایت شهر پرقدرت‌تری از دیگر بازیکنان بسازد و ثروت بیشتری را گرد آورد.

 


بازی دارای یک تاج و تعدادی سکه برای داد و ستد است که در نسخه اصلی کیفیت بسیار خوبی داشتند. دقیقاً اینجا است که «دژ» می‌درخشد؛ تاج بازی به تِم تاج پادشاهان ایرانِ کهن تغییر طرح داد شده است و سکه‌ها با لوگوی «دژ» و با ظرافت خاصی ضرب شده‌اند. سکه‌هایی از جنس پلاستیکی که از همتای خود بسیار زیباتر طراحی شده‌اند و به دلیل نازک‌تر بودن، استفاده و جابه‌جایی آن‌ها بسیار ساده‌تر است. کیفیت کارت‌ها هم نسبت به محصولات داخلی، یک سر و گردن بالاتر است و می‌توان آن‌ها را با استاندارد بازی‌های روز خارجی مقایسه کرد. البته به دلیل نبود چاپگرهای مخصوص در ایران، در بعضی نسخه‌ها ممکن است رنگ پشت کارت‌های شخصیت‌ها تا نیم‌پرده تغییر داشته باشد که برای بازی‌ای با محوریت شخصیت مخفی، نکته‌ای منفی به شمار برود. البته این مشکل با ریزبینی خیلی زیاد قابل تشخیص است و در کل می‌توان به دلیل نبود بستر مناسب در ایران، حتی از آن چشم‌پوشی کرد. ولی همین کارت‌ها، مشکل دیگری دارند که جای دفاع زیادی از آن‌ها نمی‌گذارد، آن هم اندازه کارت‌ها است. کارت شخصیت‌ها به شدت بزرگ هستند و از قالب و اندازه تاروتی بازی اصلی به یک حجم عریض تغییر شکل دادند که بُر زدن و حرکت دادن آن‌ها را، مخصوصاً به صورت مخفی، به شدت مشکل می‌کند.
در مجموع می‌توان گفت حالا که روند بازی متعلق به یکی از بهترین عناوین چند ساله اخیر است، باید «دژ» را نسبت به شرایط ساخت و فیزیکی‌اش زیر ذره‌بین بگذاریم که می‌توان با اطمینان خاطر گفت کیفیت ساخت بازی، مخصوصاً نسبت به قیمت آن، بسیار بالا است و کاملاً ارزش تهیه کردن را دارد. البته بازی دژ تنها شامل دسته اولیه بازی که در سال ۲۰۰۰ منتشر شد می‌شود که شامل ۸ شخصیت «آدمکش، راهزن، تردست، شاه، حکیم، تاجر، معمار و سردار» است. «سیتادلز» در حال حاضر با احتساب بسته‌های الحاقی اش ۲۷ شخصیت دارد که با استفاده از آن‌ها می‌توان تعداد بازیکنان را از ۷ به ۸ افزایش داد و با ادغام آن‌ها، جریان بازی را بسیار تغییر داد.

 


چگونه بازی کنیم؟!! (این توضیحات برای بازی ۴ تا ۷ نفره است.)
بازی «دژ»، در چند دور انجام می‌شود و هر دور در دو مرحله اجرا می‌شود. در مرحله اول، هر بازکن یک نقش انتخاب کرده و بقیه کارت‌ها را به بازیکن سمت چپش می‌دهد تا هر بازیکن یک نقش داشته باشد. در مرحله دوم، هر بازیکن سه کار را می‌تواند انجام دهد که ترتیب این کارها را خود بازیکن بنا به استراتژی‌ای که دارد تعیین می‌کند:
• انتخاب منابع: بازیکن‌ها باید بین دو سکه یا دو تا کارت، یکی را انتخاب کنند.
• ساخت و ساز: هر بازیکن می‌تواند یک سازه در شهرش بسازد و هزینه آن را پرداخت کند.
• استفاده از قابلیت نقش هر بازیکن: این کار معمولاً کلیدی‌ترین کاری است که هر بازیکن در نوبتش انجام می‌دهد.
در بازی «دژ»، هر سازه مخصوص یکی از چهار نقش سازنده است: سازه‌های نظامی برای «سردار»، سازه‌های تجاری برای «تاجر»، سازه‌های مذهبی برای «حکیم» و یا سازه‌های سلطنتی برای «شاه»؛ سازه‌های خاصی هم در بازی وجود دارد که هرکدام قابلیتی دارند. در بازی «دژ» شدیداً به عنصر کمیابی به اسم استراتژی نیاز دارید و درصد شانس در بازی بسیار کم و تقریباً همه چیز به خودتان بستگی دارد و آجربه‌آجری که برای این شهر خرج می‌کنید باید حساب شده باشد. اگر در انتخاب نقشتان بی‌دقت باشید، عملاً بازیکنان دیگر شما را فلج کرده و با از دست دادن یک دور از بازی، سنگ‌های محکمی به سازه‌های شهرتان برخورد می‌کند که بازسازی این ضربه‌ها کار خیلی سختی می‌باشد. در کل باید خیلی در بازی حواس‌جمع باشید و با کم‌تیرین اشتباه پیش بروید. اولین بازیکنی که ۷ سازه در شهرش بسازد، ۴ امتیاز می‌گیرد و آن دور بازی، آخرین دور خواهد بود؛ بعد از این دور، امتیازشماری شروع شده و بازیکنی که بیشترین امتیاز را داشته باشد، برنده بازی خواهد بود.

 


زیبایی بازی:
طراحی بازی «دژ» واقعاً فوق العاده است. شخصیت‌های بازی طوری طراحی شده‌اند که وقتی نقشی را انتخاب می‌کنید، کاملاً با این نقش عجین می‌شوید و به خوبی ارتباط برقرار می‌کنید. این بازی دارای ترکیبی از خیال‌انگیزی و پخش رنگ و اندکی کاریکاتور می‌باشد.

جریان بازی:
بازی «دژ»، یک جنگ روانی تمام‌عیار بین بازیکنان راه می‎‌اندازد و موفقیت در این جنگ روانی، می‌تواند شما را به پیروزی نزدیک کند. انتخاب شخصیت‌ها در بازی چالش هیجان‌انگیزی هست که باید با دقت انجام شود. چرا که جدا از نقشی که برای خودتان انتخاب می‌کنید، نقش‌های دیگر را به بازیکن بعدی می‌دهید که ممکن است آن‌ها را خیلی جلوتر بیاندازد. حدس اینکه چی کسی چه نقشی را انتخاب، کرده، کاری است که باید در آن حسابی حرفه‌ای باشید و همچنین باید دائماً در تلاش باشید که نقش خودتان هم لو نرود که اگه نقش شما مشخص شود، یا سکه‌های خود را از دست می‌دهید و یا کشته می‌شوید و آن دست هیچ کاری نمی‌توانید بکنید.

 


در چند دست اول، شاید بعد از چند ثانیه فکر کردن به این فکر کنید که مثلاً با ساختن سازه‌های مذهبی و انتخاب نقش «حکیم» در هر دست کلی پول به جیب بزنید و به خاطر رسیدن به همچین استراتژی‌ای احساس فیثاغورث بودن به شما دست بدهد، اما در همان چند دور اول متوجه می‌شوید که سخت در اشتباهید و یا اصلاً «حکیم» به شما نمی‌رسد و یا هر دست کشته می‌شوید. به همین خاطر باید در طول بازی به طور هوشمندانه‌ای همه چیز را در تعادل نگه دارید و سعی کنید بدون ضربه خوردن را پیشرفت شهرتان تمرکز کنید. در کل، بازی «دژ» گیم‌پلی هوشمندانه‌ای داشته که در طول بازی به نبوغ طراحش پی خواهید برد.

 

 

برای اطلاع از اخبار مربوط به بازی‌ها و مطلع شدن از مقالات تازه می‌توانید به اینستاگرام ما به نشانی bazipardazi مراجعه کنید.

 

 

منابع:


https://baziplanet.com
https://digiato.com/article
https://virgool.io

 

 

کلید واژه ها: بردگیم بازی رومیزی بازی فکری بازی استراتژی بازی انتزاعی بازی کارتی


نظر شما :